Pedagog szkolny

 

       

 

 

 

Drogi Rodzicu,

zwróć się do pedagoga szkolnego gdy:

 

 

 

- Niepokoi Cię zachowanie dziecka.

- Chcesz porozmawiać o dziecku i Waszych wzajemnych relacjach.

- Masz pytania dotyczące wyników w nauce dziecka i jego funkcjonowania w szkole.

- Potrzebujesz wsparcia w procesie wychowania.

- Masz pytania i nie wiesz do kogo się zwrócić.

- Szukasz pomocy.

 

 

Czego potrzebują od nas nasze dzieci?

 

 

·                 Poczucia więzi i przynależności do rodziny. Chcą czuć, że są kochane, rozumiane i mogą liczyć na wsparcie rodziców. Potrzebują naszego szacunku, przyjaznej atmosfery w domu, poczucia bezpieczeństwa.

 

·                 Poczucia własnej wartości. Chcą, aby doceniać ich wysiłki w osiąganiu sukcesów oraz chcą mieć pewność, że nie zostaną przez nas skrytykowane i odrzucone, gdy coś się nie uda.

 

·                 Wiarygodności. Chcą mieć pewność, że zachowujemy się tak jak mówimy, ale także, że potrafimy przyznać się do własnych słabości, niewiedzy i błędów.

 

·                 Sprawiedliwego traktowania. Przekonania, że rodzice w niejasnej sytuacji zareagują w oparciu o wnikliwe rozpatrzenie sprawy.

 

·                 Stanowczości w ważnych sprawach. Potrzebują jasno określonych reguł i konsekwencji w ich przestrzeganiu.

 

·                 Poszanowania intymności i dyskrecji. Chcą mieć pewność, że granice ich prywatności są przez nas respektowane.

 

 

 

Rozmowa jest podstawą dobrych kontaktów z dzieckiem,
a podstawą rozmowy jest uważne słuchanie.

 

 

1. Rozmawiaj ze swoim dzieckiem zawsze, wszędzie i o wszystkim. Im częściej z nim rozmawiasz, tym lepiej poznajesz jego świat, jego oczekiwania i marzenia, a także problemy.

 

2. Staraj się zawsze znaleźć czas na rozmowę, gdy dziecko ma problem. Rozmowa pomaga pozbyć się przykrych uczuć. Gdy czuje się bezradne i skrzywdzone, pozwól mu się wygadać, wypłakać i wyzłościć. Postaraj się je zrozumieć i mądrze mu doradzić. W żadnym wypadku nie bagatelizuj jego problemów.

 

 

 

3. Znajdź też czas, gdy chce się podzielić radością i sukcesem. Okaż swoje zadowolenie, pochwal, spytaj o szczegóły wydarzenia. Nie umniejszaj wagi sukcesu, powiedz, jaki jesteś z niego dumny. To mu dodaje wiary w siebie i jest zachętą do osiągania dalszych sukcesów.

 

4. Staraj się dostrzegać sygnały, że dziecko cię potrzebuje. Kiedy ma jakiś problem nie zawsze poprosi cię
o rozmowę. Jeżeli będziesz uważnie je obserwować, to z pewnością dostrzeżesz wszelkie zmiany. Czasem zaczyna cię unikać, a czasem stara się być blisko,  kręci się i czeka. Zainteresuj się przyjaźnie, pomóż nawiązać rozmowę.

 

5. Stwarzaj warunki do luźnej rozmowy. Wykorzystuj naturalne chwile przy wspólnej herbacie, kolacji,
na spacerze, stwórz nastrój do wieczornych  pogaduszek, proponuj wspólne spędzanie wolnego czasu atrakcyjne także dla niego.

 

6. Okazuj zainteresowanie jego sprawami, ale nie wypytuj natarczywie. Poczekaj, aż samo zacznie mówić
o tym, co się u niego dzieje. To ono decyduje, ile chce nam o sobie powiedzieć. Uszanuj to.

 

7. Rozmawiaj też o tym, co się u ciebie obecnie dzieje, o swoich kłopotach i planach. Pytaj je o zdanie
w różnych sprawach i pokazuj, że liczysz się z jego opinią.

 

8. Opowiadaj o sobie. Dzieci lubią wspomnienia rodziców z czasów ich młodości. Takie opowiadania zbliżają, bo przypominają dzieciom, że ich rodzice też byli młodzi. Nie przedstawiaj się jednak wyłącznie kryształowo, powiedz, że także robiłeś błędy i uczyłeś się podejmować trudne decyzje.

 

9 Porozmawiaj na każdy temat, nie unikaj trudnych spraw. Zadbaj o to, żeby w waszym domu nie było tematów tabu. Rozmawiaj także o tym, czego się obawiasz. Bądź raczej doradcą niż ekspertem.

 

 

 

 

 

12 porad dziecka skierowanych do jego rodziców

 

 

1. Nie rozpieszczajcie mnie pięknymi rzeczami! Potrzebuję waszego uznania, a nie znowu zabawek, słodyczy itp.

 

2. Nie róbcie za mnie niczego, co mógłbym zrobić sam!

 

3. Zaufajcie mi i nigdy mnie nie podejrzewajcie! Kiedy się boję, okłamuję was!

 

4. Oprócz niesprawiedliwości nic mnie tak nie boli, jak brak waszej miłości.

 

5. Odpowiadajcie na moje pytania, ale przestańcie mnie wciąż pouczać!

 

6. Nie wykrzykujcie na mnie w obecności innych ludzi! Jeżeli będziecie ze mną rozsądnie rozmawiali, to ja też będę się rozsądnie zachowywał!

 

7. Nie zrzędźcie i nie narzekajcie ciągle na mnie! Kiedy będę miał tego dosyć, muszę ustawić moje uszy tak, by jednym coś wpadało, a drugim zaraz wypadało. To jest moja konieczna obrona.

 

8. Nie porównujcie mnie z innymi dziećmi! Ja jestem bowiem nieporównywalny, jedyny w swoim rodzaju, nie ma na świecie drugiej takiej osoby
jak ja. Jestem tak samo wyjątkowy, jak wy.

 

9. Wasze humory sprawiają, że tracę pewność siebie. Przyznajcie się przynajmniej, że jesteście w złym nastroju, a wtedy zejdę wam z drogi.

 

10. Kiedy jestem uparty, zapytajcie się choć raz: dlaczego? Może się zdarzyć, że mnie do tego zmusiliście.

 

11. Nie dajcie się złapać na moje triki! Jeżeli chcę przyciągnąć waszą uwagę, potrafię z jednej sekundy na drugą płakać, marudzić i być uparty.

 

12. Żądajcie ode mnie tylko tego, co sami też robicie! Jesteście bowiem książką, w której codziennie czytam.